Estland

Rockzanger Viktor Tsoj (1962-1990) bezorgt regime Wit-Rusland hoofdpijn - en Estland plezier.

(Eerste publicatie: 5-8-2011)

Hij kwam bovendrijven op de golven van de perestrojka en kreeg de jeugd van de Sovjetunie aan zijn voeten: rockster Viktor Tsoj. 21 jaar na zijn dood (Tsoj kwam in 1990 bij een auto-ongeluk om het leven) zijn de machthebbers in Wit-Rusland hem liever kwijt dan rijk.

Steen des aanstoots is vooral het nummer Перемен (Veranderingen). Het nummer mag niet meer gedraaid worden op de Wit-Russische radio, het werd iets te vaak aangevraagd door luisteraars. Dat die luisteraars dat niet deden omdat Перемен zo’n vrolijk deuntje is (dat ís het niet), moge blijken uit het refrein:

Veranderingen! – eisen onze harten
Veranderingen! – eisen onze ogen
In onze lach en in onze tranen,
En in de pulsering van onze aderen:
Veranderingen!
Wij verwachten veranderingen!



Behoorlijk opruiend natuurlijk, in de ogen van de machthebbers in Minsk. Maar muziek houd je met een verbod niet tegen en het lijkt erop dat Перемен het strijdlied van het verzet is geworden. (Ik zit te ver af van Minsk, iemand die dat kan bevestigen?)



 

Boeiend, dat Tsoj (een icoon uit de Sovjet-tijd) het regime in Wit-Rusland (een fossiel uit de Sovjet-tijd) schrik inboezemt. De tijd heeft daar in Minsk echt stilgestaan.

Hoe anders is dat in Estland, een andere voormalige Sovjet-republiek. Daar kan de muziek van Tsoj niemand meer bedreigen, wat mij een goede graadmeter lijkt voor het democratisch gehalte van een land. In Estland maken ze met de muziek van Tsoj gewoon lol. Zie hier de uitvoering van Mama - Anarchija door het Ühendkoor op het Punk Song Festival eerder deze zomer in Rakvere. En gewoon in het Russisch, want in die taal drong dat nummer in de jaren tachtig natuurlijk ook in Estland door.




Hier de tekst met mijn favoriete Russische rockrefrein: Mama is Anarchie, papa een glas portvejn (portvejn heb ik nooit gedronken, het is goedkope wijn en schijnt verschrikkelijk te zijn).

Солдат шел по улице домой
И увидел этих ребят.
"Кто ваша мама, ребята?" -
Спросил у ребят солдат.

Мама - Анархия,
Папа - стакан портвейна.

Все они в кожаных куртках,
Все небольшого роста,
Хотел солдат пройти мимо,
Но это было не просто.

Довольно веселую шутку
Сыграли с солдатом ребята:
Раскрасили красным и синим,
Заставляли ругаться матом.

Een soldaat liep over straat naar huis
En hij zag die jongens
“Wie is jullie mama, jongens?”,
Vroeg de soldaat aan die jongens

Mama is Anarchie
Papa is een glas portvejn

Ze droegen allemaal leren jacks
Ze waren geen van allen groot
De soldaat wilde er langs,
Maar dat was niet eenvoudig

Ze haalden iets vrij grappigs uit
De jongens met die solaat:
Ze schilderden hem bont en blauw
Lieten hem vloeken

En hier nog maar even mijn favoriete Tsoj-nummer:


De Commissie tegen geschiedvervalsing en de deportaties uit Estland

(Eerste publicatie: 1-4-2010)

Sinds een dag of wat kom ik dit filmpje tegen. De Russische ondertitels heb ik vertaald. Een brokje superieure, bittere ironie.


Ergens in Estland 1941

0.08: Wacht even

Iedereen op z’n plaats blijven!

0:19: Goedendag. De familie Pyjm?

Ja, dat zijn wij.

Heel goed, jullie zochten we net.

0:24: Iedereen is thuis?

Ja, iedereen…

Heel goed. Jullie hebben 15 minuten.

15 minuten? Voor wat?

0:29: Jullie worden gedeporteerd.

Vandaag is er een grote deportatie.

Wat, sorry?

Een deportatie!

0:37: Vlug, pak je spullen – we hebben geen tijd om hier tot de ochtend te staan kletsen.

Ja, maar wat is dat voor iets, deportatie?

Deportatie, dat is…

… deportatie, verdomme!

0:46: Ik begrijp er niks van… Begrijp jij er iets van?

Ik hoor het voor ’t eerst!

Dat betekent dat we jullie …

… op reis sturen.

0:56: Naar Siberië. Voor lang.

Dat is een besluit van de regering.

Maar..

Hoeveel kost dat?

Dat kost helemaal niks…

1:06: Hoor je dat? – Ja!

Hoor je dat??

Eindelijk!

Dat wilden we al zo lang!

1:14: Kinderen, horen jullie dat? We gaan op reis!

Eindelijk!

Hoor je, Argo? Vooruit, pakken!

Ja-Ja

1:23: Hé… wacht even!

Wie belt u daar?

Kinderen, vooruit – pak ook je spullen!

Nee-nee, zeg tegen de kinderen dat ze hier blijven!

1:29: Maje! Maje, je gelooft het niet!

Maje, we worden gedeporteerd!!

Nee, nee, die zijn veel te warm!!

… ja dat weet ik zelf nog niet…

1:40: Voor hoelang?

Nou… voor lang.

Luister, je gelooft het niet waarheen –

Naar Siberië!

Gratis!

1:49: Heren, neemt u op z’n minst een stukje worst!

We hebben net…

Nee-nee, dank je.

Neem het anders mee!

Stop het gewoon bij u… En neemt u ook maar!

1:58: Ik weet niet of een gepast moment is, …

maar ik zou voor deze gelegenheid,

een glaasje.

2:10: Nou… gefeliciteerd!

Dank u!

Slottitel:

Gemaakt met de financiële steun van de Commissie tegen geschiedvervalsing van de Doema van de Russische Federatie.

Update: nog een 'aardig' detail: de inzet van het orkest, helemaal aan het slot, lijkt wel heel erg op het begin van het Sovjet-volkslied. Zal geen toeval zijn.