Dokter Liza en haar vrijwilligers in Moskou

(Eerste publicatie: 27-7-2009)

Het Paveletski station in Moskou. Elke woensdag komt het team van dokter Liza Glinka hier om daklozen, verslaafden en andere hulpbehoevenden te helpen. “Ik werk met degenen van wie iedereen zich heeft afgewend. Vijf dagen per week werken we voor zieken die thuis stervende zijn, één keer per week gaan we op stap met een mobiele behandeleenheid”.

Het grootste sociale probleem in Moskou zijn zieke ex-gevangenen, veroordeeld in de jaren negentig, die recent onder een amnestie-regeling zijn gevallen. Ze hebben geen onderdak, kunnen zich niet meer aanpassen aan het gewone leven. Het team van Liza zorgt in elk geval één keer per week voor nieuw verband. De beschermkapjes zijn geen overbodige luxe, vooral onder daklozen kom TBC veel voor.

Liza is er voor verslaafden, ontslagen gastarbeiders, slachtoffers van politiegeweld, gestoorden … En door de crisis komen er nu ook ‘gewone’ mensen op haar busje af, vooral ouderen. Ze vragen om eenvoudige medicijnen en eten.

Bovenstaande gegevens en citaten komen van een site met reportages en artikelen over Liza en haar team. Ze zijn volledig afhankelijk van donaties. Op dezelfde site zijn ook de gegevens te vinden voor wie geld wil overmaken.

Meer foto’s van het Paveletski station hier.

Dokter Liza heeft een eigen weblog. Ze vult het niet alleen met haar medische bezigheden. Afgelopen weekeinde maakte ze een parachutesprong, het filmpje is op het blog te zien. Op zich niets uitzonderlijks, maar dat ze daar nog energie voor heeft …

Bovengenoemde site met reportages begint met een citaat uit Kruisbes van Anton Tsjechov (ook arts, trouwens):

Achter de deur van elk tevreden, gelukkig mens zou iemand met een hamertje moeten staan die hem er met een klop voortdurend aan herinnert dat er ongelukkigen zijn, dat hoe gelukkig hij ook is, het leven hem vroeg of laat zijn klauwen laat zien – dat hem een ongeluk zal overkomen – ziekte, armoede, verliezen, en dat niemand hem zal zien en niet zal horen, zoals hij nu anderen niet ziet en niet hoort. Maar er is geen man met een hamertje, hij leeft gewoon gelukkig, en de kleine zorgen van het leven brengen hem een beetje in beroering, zoals de wind een esp – en alles is naar wens.