Hermitage

Geen schaatsbaan op het Paleisplein en stem voor een nieuwe kleur van de Hermitage

(Eerste publicatie:  11-9-2009)

Ik ben altijd al een fan geweest van Michail Piotrovski, de directeur van de Hermitage in Sint-Petersburg (het gebouw rechts op de foto). Als je jaarlijks een feestdag houdt ter ere van de katten in je gebouw en daarbij ook nog met toewijding en een glimlach een toespraak houdt, dan heb je het hart op de goede plek. (Over de jaarlijkse kattendag in de Hermitage schreef ik hier).

Mijn achting voor Piotrovski is alleen maar toegenomen, nu hij voorkomen heeft dat het grootse Paleisplein voor de Hermitage deze winter opnieuw wordt bezoedeld door een ijsbaan. “Vorig jaar heb ik dat niet willen verhinderen, omdat er toen verkiezingen waren. Als je dan hard gaat roepen, wordt het politiek. Strijd om architectuur mag geen politiek worden”, aldus de directeur tegen radiostation Echo Moskvy. Om daar de volgende gouden zin aan toe te voegen: “Het Paleisplein is een monument voor de overwinning in de oorlog van 1812, het is een geheiligd plein, dat leeg moet zijn en weids – daarin zit zijn functie.” Vergelijk de lege foto boven en de volle hieronder (met schaatsbaan) en u ziet hoe wáár Piotrovski’s woorden zijn.

Iets anders: Piotrovski is al een tijdje de meningen aan het peilen over de kleur van de Hermitage. Is het een idee om het gebouw weer roze te verven, zoals bij de oplevering in 1762? De voor- en tegenstanders houden elkaar zo’n beetje in evenwicht, een beslissing hierover zal nog wel even op zich laten wachten. Het gebouw is door de jaren heen twaalf keer van kleur veranderd. Het is geel, blauw, groen en zelfs rood geweest. Zelf ben ik opgegroeid (nou ja) met de huidige kleur, aangebracht na de oorlog, en ik zou zeggen: niks aan veranderen.

U kunt op deze site stemmen op uw favoriete kleur. Piotrovski heeft met die verkiezing niets te maken, maar leuk is het wel. Kies uit de achttien kleuren en u ziet de Hermitage van kleur verschieten. Ja, oranje ís een optie.

Poezen van de Hermitage naar Amsterdam?

(Eerste publicatie: 31-3-2009)

SHA_6434.jpg

Sommige gewoontes laten zich prima vanuit Rusland naar Nederland importeren. Zo doe ik al jaren de ramen met krantenproppen (streeploos!) en heb ik uit Rusland een feilloze manier naar hier gehaald om van de hik af te komen (te ingewikkeld om hier uit te leggen).

Wat in ons zo netjes georganiseerde landje helaas wel nooit zal worden overgenomen: je museum laten bewaken door poezen. In Rusland is dat niet ongebruikelijk. De Hermitage heeft ze al meer dan twee eeuwen in huis en doet ze voorlopig niet weg ook. De beesten worden gekoesterd, omdat ze goud waard zijn in de strijd tegen de muizen en de ratten. En, vermoed ik, omdat de medewerkers het gewoon leuk vinden om voor poezen te zorgen.

De Hermitage maakt van de aanwezigheid van de poezen geen geheim. Integendeel, afgelopen weekeinde was het weer zo ver: poezenfeestdag in het museum! Met een heus poezendefilé, waar de poezen zelf overigens helemaal geen zin in hadden, want het was nogal fris. Je kon er houten poezen beschilderen, er was een toespraak van de directeur en binnen konden kinderen een speurtocht maken langs de schilderijen, met vragen over poezen die ze her en der tegenkwamen (op schilderijen, bedoel ik, de echte poezen mogen niet in de zalen komen).

 rechts directeur Piotrovski tijdens de poezenfeestdag van de Hermitage

 rechts directeur Piotrovski tijdens de poezenfeestdag van de Hermitage

Nu gaan in juni de deuren van de Hermitage-dependance in Amsterdam weer open … En zou het geen geweldig idee zijn om daar ook poezen los te laten? Ik vermoed dat de poezen van de echte Hermitage zich vrolijk voortplanten, dus een nestje dependance-poezen kan geen probleem zijn. Maximá, die het eerste mormeltje in ontvangst neemt en uitzet in de tuin …

Nou, zal wel weer niet mogen.