persoonlijk

De metro in Kiev: kapitalisme gaat ondergronds

(Eerste publicatie: 12-1-2009)

We brengen even een bezoekje aan Oekraïne, waar het kapitalisme zich niet alleen openbaart in gestegen gasprijzen, maar ook in kleurrijke muurschilderingen in de metro van Kiev.

Blogger Russos plaatste de foto’s en zag zijn bezoekersaantallen flink stijgen. Het aantal reacties liep in de honderden, de meeste waren negatief. Op de vraag “waar spreken we af?”, schijn je al te kunnen horen: “Bij station Nescafé”. Eén bezoeker probeerde zich in te denken hoe het is als je na een avondje flink doorzakken ’s ochtends vroeg met een kater de metro terug neemt, en dan hebben ze net ’s nachts de reclame vervangen …. “Dan kan je je hersens wel weggooien”, vermoedt hij.

Met KRO's Memories naar Moskou

(Eerste publicatie: 28-12-2008)

Van al mijn opdrachten als tolk was het met afstand de leukste: met een cameraploeg van KRO’s Memories naar Moskou om samen met de Brabander Henk de Rijk op zoek te gaan naar sporen van zijn eerste liefde, het Oekraïense meisje Lisa Bogdanova.

Henk werd in de Tweede Wereldoorlog tewerkgesteld in Duitsland. De zestienjarige Lisa trof hetzelfde lot. De een kwam uit Vught, de ander uit een Oekraïens dorpje. Ze ontmoetten elkaar in Kleve en vonden bij elkaar steun en troost. Totdat plots op een dag Lisa verdwenen was, afgevoerd naar een andere stad.

Wat is er met haar gebeurd, hoe is haar leven gelopen? Henk hoopt in Moskou een antwoord te vinden op die vragen en krijgt daarbij hulp van het tv-programma Zjdi Menja, een soort Memories, maar dan in het Russisch. 

Dappere Henk. In de winter, niet meer zo vlot ter been, voor het eerst in een vliegtuig, naar zo'n vreemd land, voor een reis met een onzeker, misschien wel verdrietig resultaat. Het resultaat van zijn reis is te zien aanstaande maandag, 20.30 uur, Nederland 1.

Clown Nikoelin en de heilige circuspiste

(Eerste publicatie: 10-11-2008)

Als je dan toch een keer begraven moet worden, dan maar met een mooi beeld op je graf.

Wordt de Moskouse Novodevitsje-begraafplaats je laatste rustplaats, dan is de kans dat je dat posthume genoegen mag smaken, zeer groot. Het stikt daar werkelijk van de mooie beelden. Kijk bijvoorbeeld eens naar dat van Joeri Nikoelin, bij leven clown en filmacteur.

Ik stond enkele jaren geleden bij zijn graf, toen viel het me niet op, maar nu ik de foto zie, zeg ik: natuurlijk! De stenen boog waarop hij zit, is de rand van een circuspiste.

Ooit werkte ik in het Russische staatscircus. (Ik zal er niet te vaak op terugkomen, het was maar een vakantiebaantje). Tussen twee voorstellingen door zat ik op de rand van de piste met mijn rug naar een paar oefenende artiesten. Eén van hen tikte me op de schouder en zei: de piste is heilig, daar mag je niet met je rug naartoe zitten. En hij legde zijn vermaning uit: als er uit de ring plots een knots op je afvliegt, kan je die maar beter zien aankomen.